اثر تعدیل کننده مراحل چرخه عمر شرکت بر رابطه میان شیوه حسابداری و مربوط بودن دارایی های نامشهود

هدف اصلی این پژوهش بررسی روابط میان چرخه عمر شرکت و مربوط بودن ارزش دارایی های نامشهود در دوران قبل و بعد از اجرای استاندارد حسابداری شماره 17 می باشد. داده های گردآوری شده در این پژوهش در سه مرحله انجام شده است، نخست شرکت های عضو نمونه آماری به مراحل رشد، بلوغ و افول طبقه بندی شده اند. سپس مربوط بودن دارایی های نامشهود در هر یک از مراحل رشد، بلوغ و افول مورد بررسی قرار گرفته، و در آخر با استفاده از روش آماری تحلیل همبستگی و رگرسیون مقطعی فرضیه های پژوهش مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج حاصل از 25 شرکت در طی دوره ی زمانی 1383 تا 1389 تأیید کننده این مسئله هستند که چرخه عمر شرکت، بر روی میزان مربوط بودن دارایی های نامشهود تأثیر می گذارد. نتایج کلی نشان می دهند که از بین مراحل مختلف چرخه عمر شرکت، مرحله بلوغ، قوی ترین تأثیر را بر روی میزان مربوط بودن دارایی های نامشهود دارد. همچنین این نتایج حاکی از آن است که مربوط بودن دارایی های نامشهود دوران قبل از اجرای استاندارد بیشتر از دوران بعد از اجرای استاندارد می باشد. فرضیه های مطرح شده در این تحقیق به دنبال بررسی روابط میان چرخه عمر شرکت و مربوط بودن ارزش دارایی های نامشهود در دوران قبل و بعد از اجرای استاندارد حسابداری شماره 17 می باشیم. نتایج فرضیه اول حاکی از آن است که دارایی های نامشهود در تعیین ارزش شرکت نقش با اهمیتی را ایفا می کنند. نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم نشان می دهد که اجرای استاندارد حسابداری نه تنها باعث افزایش مربوط بودن دارایی های های نامشهود نسبت به دوره های قبل از اجرای این استاندارد نشده است، بلکه باعث کاهش مربوط بودن دارایی های نامشهود نسبت به دوران قبل از اجرای این استاندارد شده است. نتایج حاصل از فرضیه سوم، حاکی از آن است که مراحل چرخه عمر می تواند مربوط بودن دارایی های نامشهود را تحت تأثیر قرار دهد. و در نهایت نتایج نشان دهنده آزمون فرضیه های چهارم و پنجم، بیانگر آن است که مربوط بودن دارایی نامشهود شرکت در مراحل بلوغ و افول بزرگ تر از مرحله رشد می باشد. اما در آزمون فرضیه ششم، مربوط بودن دارایی نامشهود شرکت در مرحله بلوغ تفاوت معناداری با مرحله افول نکرده است.